Er zijn mensen die hun meningen of overtuigingen op een stevige wijze aan anderen willen opdringen en die ook niet schromen om daarvoor op kruistocht gaan. Dit alles met de saboterende gedachte dat anderen het dan met hun eens moeten worden. Ze zijn daarbij achterdochtig, vooringenomen en veroordelend over anderen en dingen die ze zien gebeuren. Vanuit de distress waarin ze verkeren, vanuit een streven naar perfectie, zijn ze gefocust op wat er allemaal niet goed gaat of goed is gegaan. En als dan niemand aan hun beeld of verwachting, met vaak onmogelijke morele normen, kan voldoen, worden ze in hun ogen ‘gerechtvaardigd’ boos en wantrouwend. Die tunnelvisie zorgt ervoor dat ze niet beseffen dat anderen bij hen weglopen. In plaats van gerespecteerd te worden om hun integriteit, worden ze genegeerd en gezien als eng en drammerig.
Wat deze mensen eigenlijk nodig hebben is positieve erkenning voor hun overtuigingen en toewijding. Wanneer ze dat niet op een positieve wijze ontvangen, proberen ze het op een negatieve wijze alsnog te krijgen. Dit bijvoorbeeld door hun overtuigingen juist stevig aan anderen te gaan opdringen. Van nature zijn ze toegewijd, opmerkzaam en gewetensvol en verwachten ze van anderen dat ze dat ook zijn. De saboterende gedachte is dat ze zich terecht zorgen moeten maken omdat het anders niet goed gaat. Helaas duwen ze daardoor anderen van zich af. Wat zij zich niet realiseren is dat mensen over het algemeen prima in staat zijn om zelf een mening te vormen, ook als ze die niet direct kenbaar maken. Het probleem is echter dat niemand hetzelfde denkt en ook niet het vermogen heeft om anderen hetzelfde te laten denken. Hoe meer je het ook wil opleggen, hoe meer weerstand het oproept, hoe meer je wordt genegeerd. Pas als ze zichzelf toestaan om hun beeld van perfectie en hun angst dat het niet goed gaat los te laten, kan het ten goede keren waardoor ze zichzelf beschermen tegen zogenaamde gerechtvaardigde woede-uitbarstingen.
De sleutel is dat je er op moet inspelen door die persoon uit te nodigen om uit distress te geraken. Ik geef hiervoor een aantal communicatietips:
De sleutel is dat je beseft en accepteert dat anderen, net als jij, nooit perfect zijn.
In een serie van zes blogs over veelvoorkomende negatieve stressgedragingen zal ik ingaan hoe je daarop het beste kan inspelen. Lees ze allemaal om te ontdekken waarom mensen doen zoals ze doen, en hoe je een positief verschil kan maken.
De andere blogs zijn:
Hoe te communiceren met hen die erg kritisch en over-controlerend zijn
Hoe te communiceren met hen die afleidend en manipulerend zijn
Hoe te communiceren met hen die verantwoordelijkheid vermijden
Hoe te communiceren met hen die zich terugtrekken en zichzelf isoleren
Hoe te communiceren met hen die hevig twijfelend zijn aan zichzelf
Het Process Communication Model®(PCM) is een krachtig instrument dat antwoord geeft op verschillende vragen die gaan over effectief communiceren en het ontstaan van miscommunicatie en distress. Zo ook in deze en de andere blogs die onderdeel uitmaken van de serie. Het is een verbazingwekkend effectieve tool om het gedrag van jezelf en anderen beter te begrijpen en tegelijk geeft het ook handvatten om daar op in te spelen en te anticiperen.
Wil je meer weten over de werking van PCM en het gemak dat je ervan hebt in je leven, zowel zakelijk als privé? Geef je dan op voor een training en leer effectief te communiceren en vooral ook verstandig te reageren bij het waarnemen van distress.